शनिवार, १४ जून, २००८

माणुस् कळू दे...

मज् मिळू दे मिळू दे, नवे आभाळ मिळू दे.
मी जन्मलो माणूस्, मज् माणुस् कळू दे.

देह अनावर होतो ह्या भुलाव्यात खरं,
ह्या भुलाव्याचा आता मज आकार कळू दे.

मी चालतो जी वाट मज आहे अनोळखी,
ह्या वाटेलाच आता मी कोण ते कळू दे.

का पिसाट मी होतो इथे तिथे नको तिथे.
याच पिसाटपणाने ध्येय दिशेला वळू दे.

जिथे मिळतो ओलावा, तिथे अंकुरालो मी,
या अंकुराला आता पूर्ण वृक्षात घडू दे.

मी माणुसच याची कर्मच देतील साक्ष,
या साथीने देहाला नव्या कक्षेत ढळू दे.

अंती रडू दे रडू दे साऱ्या जगाला रडू दे,
मज मृत्युने गाठता उभे आभाळ गळू दे.

मज् मिळू दे मिळू दे, नवे आभाळ मिळू दे.
मी जन्मलो माणूस्, मज् माणुस् कळू दे.
--भुराम

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा