पँडोरा

अनुमेघ मनाची ओंजळ
की संकर्षातील  मृगजळ,
आत्म्यात दाटुनी येता,
ती भवतालाची  पडझड.

हा स्वर उरांनी भरतो
कंठात कणभर मुरतो
आक्रोश दाटुनी येता,
ती  विस्ताराची तडफड.

आवेश सुरांचा होतो
तो मेघ मेघ अत्तरतो,
ओथंब दाटुनी येता,
ती स्पंदरवांची वर्दळ.

हा सांज  कवीचा ऱ्होरा
की बंद कुपी पँडोरा,
गहिवर दाटुनी येता,
उठे काहुरांची वादऴ.

-भूराम
2/15/2014  

दैव

लाघवे नित लाघवे
हे प्राण सावल्यातले
तू मोह हो ऋतू माखला
अन स्पंद स्पंद नित्यातले.

हा सोहळा शुन्यातला
जीवनातला जगण्यातला
आहेच काय येथे तुझे
धावणेच दो श्वासातले.  

आरास ही बघ साजरी
मांडू कशी तुडवु कशी
सर्वस्व देते सांडुनी
आयुष्य ह्या नात्यातले.

बघ साजणे हे दैव ग
पावूल वेडे वाकडे
माग घेणे ना कधी
कोसळणेच जात्यातले.
-भूराम 
२/९/२०१४