ह्या हलक्या फ़ुलक्या कवितेत मी माझ्या कालेज जिवनातील एक प्रसंग मांडलाय...
संध्याकाळी,...
दररोज...
बसतो गच्चीवर,
गॅलरीत...तूही येते,
मला वाटते... माझ्याचसाठी.
पाहता मी
तुझ्याकडे...
मधेच...
फ़ेकून नजर
मजवर...
तूही देते...
मला वाटते... माझ्याचसाठी.
चालू असतो असाच खेळ
अंग मोडणे...,
केसं उडणे...
ओढ्णीला ते मधेच छेडणे.
मीही डोळ्यांनी टिपीत रहातो
अस्वस्थ मनाला तुझे वेढणे.
मग संध्या हळूच सरते...
मी उतरतो...
तू ही फ़िरते...
मला वाटते... माझ्याचसाठी.
खोलीतून मग मी पाहू लागतो...
दिवा पेटतो..
खिडकीत...
ओझरती...
तूही दिसते...
मला वाटते... माझ्याचसाठी.
---भूराम...२१/०७/२००१
संध्याकाळी,...
दररोज...
बसतो गच्चीवर,
गॅलरीत...तूही येते,
मला वाटते... माझ्याचसाठी.
पाहता मी
तुझ्याकडे...
मधेच...
फ़ेकून नजर
मजवर...
तूही देते...
मला वाटते... माझ्याचसाठी.
चालू असतो असाच खेळ
अंग मोडणे...,
केसं उडणे...
ओढ्णीला ते मधेच छेडणे.
मीही डोळ्यांनी टिपीत रहातो
अस्वस्थ मनाला तुझे वेढणे.
मग संध्या हळूच सरते...
मी उतरतो...
तू ही फ़िरते...
मला वाटते... माझ्याचसाठी.
खोलीतून मग मी पाहू लागतो...
दिवा पेटतो..
खिडकीत...
ओझरती...
तूही दिसते...
मला वाटते... माझ्याचसाठी.
---भूराम...२१/०७/२००१
chaan
उत्तर द्याहटवाChaan prayatn ahe mitra
उत्तर द्याहटवाwah wah kya baat hai
उत्तर द्याहटवा