शुक्रवार, १९ सप्टेंबर, २००८

मला वाटते... माझ्याचसाठी.


ह्या हलक्या फ़ुलक्या कवितेत मी माझ्या कालेज जिवनातील एक प्रसंग मांडलाय...

संध्याकाळी,...
दररोज...
बसतो गच्चीवर,
गॅलरीत...तूही येते,
मला वाटते... माझ्याचसाठी.

पाहता मी
तुझ्याकडे...
मधेच...
फ़ेकून नजर
मजवर...
तूही देते...
मला वाटते... माझ्याचसाठी.

चालू असतो असाच खेळ
अंग मोडणे...,
केसं उडणे...
ओढ्णीला ते मधेच छेडणे.
मीही डोळ्यांनी टिपीत रहातो
अस्वस्थ मनाला तुझे वेढणे.
मग संध्या हळूच सरते...
मी उतरतो...
तू ही फ़िरते...
मला वाटते... माझ्याचसाठी.

खोलीतून मग मी पाहू लागतो...
दिवा पेटतो..
खिडकीत...
ओझरती...
तूही दिसते...
मला वाटते... माझ्याचसाठी.

---भूराम...२१/०७/२००१

३ टिप्पण्या: