
काढू पाण्याच्या वाटेला
एका स्वप्नाची वरात.
जसा लागेल उतार
तसं जावूया वेगात.
आले रंग वेडे गावं,
करू संथ थोड़ी धावं.
थोडं घोटाळून तेथे ,
उमटवू रंगे नावं.
थोडं साचू खळग्यातं,
वेचू निळे ते आकाश.
कोण्या मासळीला घेउ
नवा मांडूया तो रास.
होता पावसाची भेट,
मग नाचावू बाहुली.
करू जल्लोष हर्षाचा,
द्वाड पोराच्या पावूली.
हीच स्वप्नाची वरात,
नेऊ सागरा पर्यंत
होवू विलये विशाल
समेटूया दुःख खंत.
--भूराम.
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा