वैभवी राजा

शब्द अजूनी स्मरतो हृदयास छेद देणारा.
अनेक आकातांचा भयनाद वेद होणारा.

शब्द अजूनी स्मरतो आकाश निळे जळणारे.
क्षितिजात तांबड्या ओळी, आणि सूर्य बुडणारे.

शब्द अजूनी स्मरतो धमन्यात रक्त उड़णारे,
मिळत्या सावली खाली आयुष्य स्वस्त होणारे.

शब्द अजूनी स्मरतो स्मरणार मला का नाही!
ओंठास तिच्या त्या चिरा दिसणार मला का नाही!

शब्द अजूनी स्मरतो जातांना पडलेले ऊन,
दोन पाउलानंतर चालली पुन्हा ती थांबून.

शब्द अजूनी स्मरतो संथ श्वास तो माझा,
राणी ज्याची ना कुणी, असा मी वैभवी राजा.

असा मी वैभवी राजा....

--भूराम