शुक्रवार, २२ ऑगस्ट, २००८

वेचतो निखारे...


शोधून काय आणू,
शब्दातली निराशा
आयुष्य पाहतो मी
नी वेचतो निखारे.

हां कोण तो उराशी
बांधून ठेवलेला...?
हृदयात चांदण्यांचे
आवेश बंद सारे.!

किरणांस स्पर्श झाले
देहातले निराळे.
संवेद मोजतांना
मी मागतो मलारे.

काहुर दाटलेले
पाऊल वाटवेडे.
मी पाहे ज्या दिशेला
माझेच प्रश्न सारे...!
...
माझेच प्रश्न सारे...?
श्वासात गर्द वारे...!
आयुष्य पाहतो मी
नी वेचतो निखारे...

--भूराम

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा