रित्या गाभण मनाची कशी पहुडली वाटं
दूर क्षिताजाशी तीचं दिसे किलकिल नातं ।
माझा पाङ्गुळता मेणा रोज ढकले एव्हढा
कसा भन्नाट भोवरा त्यात घिरघिर वेढा
अश्या साजण सुखाची झाली ओघळती कातं। … दूर क्षिताजाशी तीचं दिसे किलकिल नातं. ।
रुणझुण साउल्यांची क्षणाक्षणाच्या वेटोळी
प्राण परिघात घेता उन्हं टिचते काचोळी.
गंज माखल्या मनाची जरा पोखारावी जातं । … दूर क्षिताजाशी तीचं दिसे किलकिल नातं. ।
गोल शुन्याचा भोपळा, गोड काळजाचा लळा
किती मिठीत गोवल्या सांज गाभुळत्या कळा.
आले जन्माला कधीना सदा ठरलेला घातं । … दूर क्षिताजाशी तीचं दिसे किलकिल नातं. ।
वारा आडोशी घेवू दे सोड पदराची गाठं
आला झिम्मड पाऊस दिसे भिजलेली पाठ.
आता विरघळ सारी चिंब बरसली रातं । … दूर क्षिताजाशी तीचं दिसे किलकिल नातं. ।
निळा झाला त्वचेतला वेड्या सुखाचा प्रकाश
दवातल्या निळितला कुंद उगवला श्वास
झुंजूमुंजू विघुरली उब दुलई पहाट ।
दूर क्षिताजाशी तीचं आता किलबिल नातं. ।
-भूराम
मार्च ३१, २०१५
