मी सावूली मिठीतल्या उन्हात गं
त्या काहूरीच सरूनी गेली रात गं
कळे कसे कधी तुला मी सांगणे
अजूनी मुक्त मी तुझ्या स्पंदनात गं.
सोहळाच दवांसवे तो सांडला
तो सुर्यही लालबुंद मस्त भांडला
कळे कसे कधी तुला हे भांडणे
अजूनी व्यक्त मी गुलाबी गारव्यात गं.
पारिजात अबोल तो गं ओघळे
भारावल्या त्या अंगणास ही कळे
कळे कसे कधी तुला हे जे घडे
अजूनी फक्त मी तुझ्या पावूलात गं.
-भूराम
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा