!! श्वास उखाणे !!

मज आठवण होते
काळीज तुझे जळतांना
प्रहरांच्या रडत्या वेळी
डोळी तुझ्या खळतांना.
थांबु दे जरा बैरागी
जगू दे हा माणूस थोडा
नक्षत्रांतही असतो त्याचा
धनुष्य रोखता घोडा
नसे रंग रक्त जळणारे
नसे व्यक्त सर्व कळणारे
घे आयुष्याच्या अवधी
जेही फक्त फक्त पळणारे
मज आठवण होते
अंधाराशी ह्या भिडतांना
प्रहरांच्या लढत्या काळी
आयुष्य दिसे खुडतांना.
व्याधीच जडे मरणाची
जगण्याचे करुनी बहाणे
सारवुनी घेवूदे आता
श्वासांचे श्वास उखाणे.
-भूराम