जगण्यास आलो,
जगणेच आहे.
पडता नदीत
मला पोहणेच आहे.
कोण म्हणे मला,
हा नाही रे प्रवास,
उठले पाउल पुढे
चालणेच आहे.
वेळ येता जैसी, तैसे
भिडणे लढणे.
थांबणे ना कधी,
नाहीच रडणे.
हार-जीत काय?
रोजचाच खेळ!
विश्व परिघात मला,
घडणेच आहे.
-भूराम
05.01.2010
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा