रविवार, १४ जून, २००९

नियती गं शांत हो तू..

"शोध चिंगारिचा - कवि नाम" वाचून स्फ़ुरलेली कविता

नियती गं शांत हो तू नेणत्या विश्व राती
तु कथा असे सुरांची जाणती मोह माती...

गुरफ़टले अनेक आहे देहातले किनारे
पाउस मोजतांना थेंबांशी चळवळ्णारे
आक्रोश हा कधीचा अस्वस्थ होय हाती
नियती गं शांत हो तू नेणत्या विश्व राती

बांधून ठेवलेले जन्मातले ते उखाणे
जाणून आज घेतो नियतीशी काय घेणे?
चाहूल ती उद्याची नव्हतीच ह्या ललाटी
नियती गं शांत हो तू नेणत्या विश्व राती

काजवे अता उडावे चमकून क्षण काही
पावूले अता पडावे दचकून प्राण होई?
आश्वस्थ मी कधीतर वेदना असे मना ती
नियती गं शांत हो तू नेणत्या विश्व राती

काहूर माजलेले उरात सैर भैर
जिव्हेतळी फ़ुटावी मौनातली अखेर
गुंता असे मनाशी, न गुंतेतली प्रभा ती
नियती गं शांत हो तू नेणत्या विश्व राती.
तु कथा असे सुरांची जाणती मोह माती...

-भूराम

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा