तू आली की,
स्पंद नवा गे हो माझा.
तू आली की,
गंध भवाचा हो ताजा.
तू आली की,
स्पर्श सुरांचा होतो ग
तू आली की,
कर्ष स्वरांचा होतो ग
तू आली की,
कळते जगणे ना ओझे
तू आली की,
कळते अवघे जग माझे
**
ह्या अवघ्या शून्य सीमेची
तू केवळ गे आशा
ह्या पोकळ श्वासा मधली
तू ओघळती गे भाषा.
**
तू आली की,
बघ असले, जगणे होते गं
तू आली की,
बघ असणे, असणे होते गं .
-भूराम
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा