**सजा**

पराग धुळ की संदर्भांचे चंद्र किनारे,
देह पतित हां मनात उठती शुन्य इशारे
माझ्यासाठी मोह असे रे सजा कोरडी
उगाच का मी स्वतः भोवती असा ओरडी!

वेचू का पण माझे मजला अर्थ नसे रे
भेटे जोही आता मजला स्वार्थ दिसे रे
नाद नको मज दुख्खातील त्या सुखाचाही
गोंजारुनी फ़ुरफ़ुराव्या त्या पंखांचाही.

धाप लागते स्वप्नांचीही आता हो रे!
ओळ पेलत्या नक्षत्रांची मला नको रे.
सजाच आहे आता अवघे असणे नसणे.
सृजनाचा तो मोह सोहळा आता न रुचणे.

-भूराम
१/१३/२०१३