हळद

आभाळ धुळीशी, पाउस पल्लव
सांजत्या धरेला जडते निरव
वाटेत सोनेरी कोसळावे दवं
दाटता उरात मायेचे आठव.

पाखरले थवे, चाहूल नविशी
चांदण दिशेला ओढ ही हवीशी,
तुटते काहीसे जोडण्या नवेते,
असाच काहीसा उरात कालव.

लाजरी साजरी घालमेल उरी
गवसले काही, हरवते जरी
दाटलेले वेड्या मायेचे माहेर
साजण डोळ्यात, वेचतो आसवं.
.
-भूराम
12/21/2012