जिभेचा तो उतरलाय भाव
राज्य तुमचं माणसं तुमची
फुका पुरा बडेजाव.
नाही राज्य मुंबई पुरतं
बारा कधी मतीत भरतं
तिसरं शेपूट दाबून पळत
कुणा कळेना गाव
केकट केकट डोळे फिरवत
फुगीर तोंड नुसतं ओकत
उष्ट्या पानावरती तिसरंच
जेवून जात राव.
श्वासांचीहि किंमत द्यावी
पोटा दाबून हिम्मत द्यावी
बांधून भोवती कुंपण त्याची
रोजच चोरटी धाव
बघा डोळ्यांच्या काचा तोडून
चला थोड्याश्या टाचा फोडून
व्यवस्थतेच्या ह्या सरणावरती
माणूस जळतो राव.
सरकार,
आता पुरे रडीचा डाव ...
-भुराम
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा